บรรยายโดย Julie E. Fischer, Ph.D.
International Emerging Infections Program
Thailand Ministry of Public Health - US CDC Collaboration
ผู้แปล นพ.รุ่งเรือง กิจผาติ

        เพื่อให้ได้องค์ความรู้ที่ทันสมัยของโรคไข้หวัดใหญ่ในประเทศไทย ในประเด็น ภัยคุกคาม ฤดูกาลระบาด ความสูญเสียทางเศรษฐกิจ และปัจจัยเสี่ยง เพื่อเป็นข้อมูลในการตัดสินใจเชิงนโยบาย ดังนั้นโครงการ IEIP ได้ศึกษาเฝ้าระวังผู้ป่วยโรคปอดบวมรุนแรง (Active population-based surveillance) ในพื้นที่จังหวัดสระแก้ว ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2545 และในปี พ.ศ. 2546 ได้ศึกษาเพิ่มเติมในผู้ป่วยอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ที่เป็นผู้ป่วยนอก การวินิจฉัยโรคไข้หวัดใหญ่ อาศัยคำจำกัดความด้านคลินิกและผลบวกทางห้องปฏิบัติการชนิดใดชนิดหนึ่ง (viral culture, RT-PCR, 4-fold antibody rise, หรือ QuickVue? Influenza Test)

         ผลการศึกษา สามารถอนุมานได้ว่า ประเทศไทยน่าจะมีผู้ป่วยไข้หวัดใหญ่มากกว่า 5 ล้านคนต่อปี ในจำนวนนี้ ประมาณ 12,575 ถึง 75,801 คน เป็นผู้ป่วยโรคปอดบวมรุนแรง ผู้ป่วยโรคไข้หวัดใหญ่มีการกระจายตามฤดูกาล พบจำนวนผู้ป่วยสูงสุดระหว่างเดือนมิถุนายนถึงตุลาคม คนสูงอายุ เด็กเล็ก ผู้ป่วยโรคหัวใจและโรคปอด รวมถึงผู้ที่เข้ารับการรักษาเป็นผู้ป่วยในในปีที่ผ่านมาเป็นประชากรกลุ่มเสี่ยง ผลการศึกษาในเรื่องปัจจัยเสี่ยงคล้ายกับผลการศึกษาในประเทศสหรัฐอเมริกา

<<back