 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
บรรยายโดย ศาสตราจารย์นายแพทย์ธีระพงษ์ ตัณฑเชียร ยาต้านไวรัสสำหรับโรคไข้หวัดใหญ่มีความสำคัญในการรับมือกับการระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล และการระบาดใหญ่ของโรคไข้หวัดใหญ่ (Pandemic Influenza) ยาต้านไวรัสที่มีใช้อยู่ในปัจจุบัน ประกอบด้วย ยาในกลุ่ม adamantanes (M2 ion channel-blocking drugs) เช่น amantadine และ rimantadine และยาในกลุ่ม neuraminidase inhibitors ซึ่งเป็นกลุ่มยาใหม่และมีราคาแพง ได้แก่ zanamivir (Relenza?) และ oseltamivir (Tamifu?) ข้อมูลที่มีอยู่ พบว่า ถ้ามีการให้ยาต้านไวรัสแก่ผู้ป่วยไข้หวัดใหญ่ภายใน 48 ชั่วโมงแรกที่มีอาการ จะส่งผลลดระยะเวลาการเจ็บป่วยลง 1 ถึง 2 วัน เมื่อเทียบกับการไม่ให้ยา ยาในกลุ่ม adamantanes มีประสิทธิผลเฉพาะในการรักษาโรคไข้หวัดใหญ่ จากการติดเชื้อ Influenza A เท่านั้น ในขณะเดียวกันพบปัญหาการดื้อยาเป็นอย่างมาก รวมถึงเกิดผลข้างเคียงจากการใช้ยา นอกจากนี้ จากการศึกษาพบว่า เชื้อ Influenza A (H5N1) ดื้อต่อยาในกลุ่ม adamantanes สำหรับยาในกลุ่ม neuraminidase inhibitors (zanamivir และ oseltamivir) โดยเฉพาะ Oseltamivir จากการศึกษาในประเทศไทยและเวียดนาม พบว่ามีประสิทธิผลในการรักษาผู้ป่วยโรคไข้หวัดนก ในขณะนี้ยังไม่พบการดื้อยา Oseltamivir อย่างมี นัยสำคัญ แม้ว่าจะมีหลายการศึกษาที่พบ เชื้อ Influenza A (H5N1) ที่ดื้อต่อยา oseltamivir (H274Y mutation) อย่างไรก็ตาม ถ้าหากเกิด Pandemic Influenza ขึ้น น่าเชื่อว่า อาจจะพบปัญหาการดื้อยาได้ สถานการณ์ปัจจุบันมีความเสี่ยงสูงที่จะเกิด Pandemic Influenza ยาต้านไวรัสนับได้ว่าเป็นเครื่องมือสำคัญในการรับมือกับ Pandemic Influenza เนื่องจากสามารถใช้รักษาและป้องกันโรคได้ การบริหารจัดการทรัพยากรและการคงคลังยาต้านไวรัสเป็นสิ่งที่ผู้บริหารประเทศต้องตระหนัก
|